ဆင်းရဲတဲ့ ဘဝမှာ အတူလက်တွဲခဲ့ကြပြီး မှ ချမ်းသာလာတဲ့ အခါ (ဖတ်ပြီး ရင်နင့်အောင် ခံစားရပါတယ်)

ဆင်းရဲတဲ့ ဘဝမှာ အတူလက်တွဲခဲ့ကြပြီး မှ ချမ်းသာလာတဲ့ အခါ (ဖတ်ပြီး ရင်နင့်အောင် ခံစားရပါတယ်)

ဆင်းရဲတဲ့ ဘဝမှာ အတူလက်တွဲခဲ့ကြပြီး မှ ချမ်းသာလာတဲ့ အခါ သူ့ဘဝက ကျပန်း ပန်းရံအလုပ် သမား ဘဝကနေစပြီး တဖြည်းဖြည်း နံ သံလျှက်ကိုင် ပန်းရံဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

အဲ့ကနေတဆင့်ပြီးတဆင့် ကန်ထရိုက် လုပ်ငန်းရှင်ဖြစ်လာရာက တဖြည်းဖြည်း နဲ့ .. အိမ်ခြံမြေ ကုမ္မဏီမှာရှယ်ရာတွေဝင်ရာက ..ခုဆိုအိမ်ခြံမြေ နဲ့ဆောက်လုပ်ရေး ကုမ္မဏီ ပိုင်ရှင်ဖြစ်လာခဲ့ တယ်။

သူ့ ကုမ္မဏီ ဟာနာမည်တော်တော်လေး ရနေ ပြီး အဲ့ဒီအရာဟာ သူ့စိတ်တွေ ကိုပြောင်းလဲ လာစေခဲ့တော့တယ်သူ့ရဲ့ ပန်ရံ အလုပ်သမားဘဝကတည်း ကနှစ်ပေါင်းများစွာ အတူတူပေါင်းသင်း စောင့်လျှောက်လာခဲ့ပေးတဲ့ မယားဟာ ညိုညို ညှက်ညှက် ပိန်ပိန် ပါးပါးညိုချော လေးကနေ ခုဆို ဝဝတုတ်တုတ် မဲမဲ တူးတူး ကြီး ဖြစ်လာတယ်။

အသားအရေ တွေကလည်းနုနယ်ပြေပြစ် ရာကနေတဖြေးဖြေးကြမ်းတမ်း ခက်ထော် ယုံမကတနေ့တခြား တွန့်လိမ် အရေးအကြောင်းထင်လာခဲ့တယ် သူများမယားချောချောလှလှ တွေ နဲ့ ယှဉ်ယင် ပုံဆိုးပန်းဆိုးဖြစ်နေတဲ့ သူမယားကို တဖြည်းဖြည်း စိတ်ကုန်လာ ညီးငွေ့လာခဲ့တော့ တယ်။

ဒါပေမဲ့ သူ့မယားအကြောင်းတွေးမိတိုင်း အတိတ်တုန်း က အတူတူ ပင်ပန်းဆင်းရဲ ခဲ့တာတွေ ကိုလဲမေ့မရခဲ့ဘူး..။ ဒါပေမဲ့သူ့အနေနဲ့သူမယား ရဲ့ ရုပ်ရည်နဲ့ခန္တာကိုယ်ကို သီးမခံနိုင်တဲ့ အဆုံး စုံတွဲ ဘဝကိုတော်လောက်ပြီလို့ စဉ်းစားတယ်။

အမှန်တော့ သူနဲ့ပရောပရီ ဖြစ်ပြီး အပေးအယူ မျှနေတဲ့ သူ့ရဲ့ကုမ္မဏီ ကအတွင်းရေးမှှူး မလေး ကို သူသဘောကျ နေခဲ့တာပါ။

ဒါနဲ့ သူ့မိန်းမနာမည် နဲ့ ဘဏ် စာအုပ်လုပ်ပြီး သိန်း (၁၀၀၀) ထည့်ထားပေးတယ် ပြီးတော့ အိမ်တစ်လုံး လည်းဝယ် ထားပေး ပြီး သူ့မိန်းမကိုလုံလောက်ပြည့်စုံအောင်ထောက်ပံ့ပေးထား ခဲ့တယ်။

သူ့အနေနဲ့ တာဝန်မဲ့တဲ့ သူမဖြစ်ချင်တဲ့အတွက် မယားဖြစ်သူ ရဲ့ အနာဂါတ်အတွက် ကိုကြိုတင်ပြင်ဆင် ပေးထားခဲ့တယ် …သူ့မယားကိုအခက်မတွေ့စေချင်ဘူး ဒီလိုမှ မဟုတ်ယင်သူ့စိတ် ထဲကောင်းမှာ လိပ်ပြာလုံ မှာ မဟုတ်ဘူး။

နောက်ဆုံးတော့ သူ့အစီ အစဉ်တွေ ကို သူ့မိန်းမကိုပြောပြ လိုက်တယ် ..သူမဟာ သူ့ရဲ့ အကြောင်းပြချက် နဲ့ တောင်းဆိုချက်တွေကိုရိုရိုကျိုးကျိုး နဲ့ ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နားထောင်ပေးတယ်။

သတ်မှတ် ထားတဲ့ နေ့ ရောက်တော့ သူ့မိန်းမကို အိမ်ဂရမ် နဲ့ စာချုပ်စာတမ်းတွေ ဘဏ်စာအုပ်တွေကိုလွဲပေး ပြီး နှစ် ၂၀ ကျော်လက်တွဲလာတဲ့ ဘဝကိုအဆုံးသတ်လိုက်ပြီး အလုပ်ရုံးခန်းဆီ ကို ထွက်လာခဲ့တော့တယ် ……… တမနက်လုံးသူ စိတ်တွေ ဂဏှာမငြိမ်ဘူးနေ့လည် ခင်းကျတော့သူ အိမ်ပြန်လာတော့ သူမိန်းမလည်းထွက်သွားခဲ့ပြီ။

သူမဟာ သူဝယ်ထားပေးတဲ့ အိမ်သော့ နဲ့ အိမ်ဂရမ် တွေဘဏ် စာအုပ်တွေကို သူ့အိပ်ယာဘေးမှာ ချထားပေးခဲ့တယ် အဲ့အောက်မှာသူမရေးထားတဲ့စာတစ်စောင်လည်း ရှိနေတယ်။

ကျွန်မပြန် သွားပြီ..။နော် အမေတို့ ရွာကို ပဲပြန်မှာပါ.ရှင့်ရှာထားတဲ့ ပိုက်ဆံတွေ အိမ်တွေ ကျွန်မအတွက်မလိုအပ်လို့ပြန်ထားခဲ့ လိုက်တယ်။.အမေတို့ ဆီမှာ ကျွန်မအတွက်အကုန်ရှိတာပဲ။

အဝတ်အစား တွေ အိပ်ရာခင်း နဲ့ ခြုံစောင်အထူတွေကျွန်မလျော် ထားပေးခဲ့တယ် အဝတ်ဘီရို ရဲ့ အောက်ဆုံးထပ် မှာ ထည့့်ထားတယ်။

အေးတဲ့အခါ ယူခြုံဖို့မမေ့နဲ့ အုန်း..။

အဝတ်တွေကို ချိတ်နဲ့ ချိတ်ထား ပေးတယ် ရှင့် ရဲ့ ခြေအိပ်တွေ နဲ့ ခါးပတ်တွေ က ဘီရို အလယ်ထပ် မှာနော် အတွင်းခံတွေ လဲလျော်ထားပြီး အဝတ်ဘီဒို ဘယ်ဖက်ကအံဆွဲ ထဲမှာ လိပ်ပြီးစီထားတယ်နော်။

ကျွန်မမရှိတော့ ပေမဲ့ ဆရာပေး ထားတဲ့ အစာ အိမ်ဆေး တွေ သောက်ဖို့မမေ့နဲ့အုန်း.။နောက်တစ်ခု ရှင်က အိမ်သော့ခဏခဏမေ့တတ် ကျပျောက်တတ်လို့ ကျွန်မသော့အပိုတွေ လုပ်ထားပြီး ခြံစောင့်ဦးလေးကြီးအိမ်မှာအပ်ထားပေးတယ်နော်။

မနက်အလုပ်သွားခါနီးရင် အိပ်ရာခေါင်းရင်းက ပြတင်းပေါက် ကိုပိတ်သွားဖို့မမေ့နဲ ့အုန်း မိုးရွာ လို့မိုးပက်ရင် အိပ်ရာတွေ စိုရွဲကုန်မယ်။

ကျွန်မရှင်ကြိုက်တဲ့ ဆိတ်သားခြောက် နဲ့ ဝက်သားခြောက်နေတစ်လှမ်း သားတွေ ၄, ၅ ပိသာလောက် လုပ်ထားပြီး ကြောင်အိမ်ထဲမှာ အိပ်နဲ့ထည့်ထား ခဲ့တယ် စားချင်တဲ့အခါဆီအိုးလေးတည်ပြီးကျော် စားလိုက်ယုံပဲ ပြီးတော့ဟင်းချိုမုန့်မပါ ပဲရွာကဆုံဆီသန့်တွေနဲ့ ကြော်

ထားတဲ့ဘာလချောင်ကြော်ပုလင်းတွေလဲ ကြောင်အိမ် ဒုတိယအဆင့်မှာ ရှိတယ်။တင့်ဆွေ တို့ နဲ့ ဘီယာမြည်းမပြစ် လိုက်နဲ့အုန်း။သူမရေးထားတဲ့စာလုံးတွေ က ကြောင်ခြစ် ထားသလိုပဲ မညီမညာနဲ့ လက်ရေးကလဲစုတ်ပြတ်သတ်နေတာပဲ ဒါပေမဲ့ စာလုံးတိုင်းဟာသူမရဲ့ ဖြူစင်တဲ့ စိတ်ထားအမှန် တွေဆိုတာ သူခံစားမိ လေတိုင်း နှလုံးသားထဲမှာ တစစ်စစ်နဲ့နာကျင်လာတယ်။

သူ ကြောင်အိမ် ထဲ ကဘာလချောင် ပုလင်းတွေထုတ်ကြည့်ပြီး… သူသာမာန်ဆင်းရဲသားငမွဲလေး ဘဝလွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်၂၀ကတုန်းကသူ့ကိုဒီလို ပဲ ဘာလချောင်ကြော်တွေ ကြော်ကျွေး ခဲ့တုန်းက သူ ပျော်ရွင်ကြည်နူးခဲ့ရဖူးတယ် အဲ့ဒီတုန်းက ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ သူမကိုပျော်ရွင်အောင်ထားရ မယ်လို့ သူ့ကိုယ် သူဂတိ ပေးခဲ့ဖူးတယ်။

သူချက်ချင်းပဲ ကားမောင်းထွက်ပြီးသူ့မိန်းမကိုလိုက်ရှာတယ် နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ကားဂိတ် မှာ သူ့မိန်းမကို တွေ့တယ် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလဲချွေးတွေရွဲ နစ်နေတာပဲ။သူ …မိန်းမကို

ဒေါသနဲ့လှမ်းအော်တယ် ..နင်က ဘယ်ကိုသွားမလို့လဲ ငါအခု အလုပ်ကပြန်လာတာ တစ်နေကုန်ပင်ပန်းလာတာထမင်းတောင်မစားရသေးဘူး အိမ်ရှင်မတာဝန်ဆိုတာ ဒီလိုပဲ လင်ကို ပစ်ထား ရသလား ? ငါနဲ့ခုချက်ချင်း အိမ်ပြန်လိုက်ခဲ့ …။

သူ့ဇနီး လည်း မျက်ရည်တွေစီးကျလာ ယင်း ထိုင်ရာကထပြီး သူ့နောက်ကို တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ပဲလိုက်လာ ခဲ့တော့တယ် သူမမျက်နာမှာလည်း မျက်ရည်စတွေ နဲ့ ..ပြုံးလာတယ်သူမမသိတာက သူ့ရှေ့ကစိုက်စိုက် နဲ့လျောက်နေနဲ့ သူယောက်ျား ရဲ့ပါးမှာမျက်ရည်တွေစီးကျနေတယ် ဆိုတာပါပဲ။

စောစောက ကားဂိတ်ကိုသူ ကားမောင်းလာတော့လမ်းမှာ တစ်လမ်းလုံးသူစိုးရိမ်လာတာ သူမကိုပြန်ရှာ လို့မတွေ့တော့ မှာကိုပဲအရမ်းကြောက်နေခဲ့တာပါ သူဟာ သူ့ကိုယ်သူကြိမ်ဆဲမိတယ် ဘာလို အဲ့လောက်တောင် အသုံးမကျတာလဲ ဘာမဟုတ်တဲ့ တစ်ခြားမိန်းမလှတာလေး နဲ့ပဲ သူ့ ကို

သိပ်ချစ်သိပ်ရိုသေပြီး သူနဲ့အတူ အေးအတူပူအမျှ နှစ်ပေါင်း၂၀ကျော် အပင်ပန်းအဆင်းရဲ အတူတူခံလာတဲ့မိန်းမကိုပစ်ပယ်ဖို့ စဉ်းစားမိရတာလဲ ပေါ့ တကယ်ဆို သူမဟာ သူ့ဘဝရဲ့ ခွဲခွာမရတဲ့ ဘဝအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုပါပဲ ဆိုတာသူနားလည်သွားပါပြီ။

ပျော်ရွင်မှု့ဆိုတာ ဘဏ်စာအုပ်ထဲက ငွေကြေးပမာဏပေါ်မှာ မမူတည်ပါဘူး ကိုယ်ချစ်တဲ့ သူရဲ့အပြုံးပေါ်မှာတာမူတည်တာပါလွပ်လပ်မှု့ဆိုတာ လူတိုင်း အတွက်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ကိုယ်ကသာရွေးချယ်မလားဆိုတာ မူတည်သွားတာပါ။

Credit

Zawgyi. .

ဆင္းရဲတဲ့ ဘဝမွာ အတူလက္တြဲခဲ့ၾကၿပီး မွ ခ်မ္းသာလာတဲ့ အခါ (ဖတ္ၿပီး ရင္နင့္ေအာင္ ခံစားရပါတယ္)

ဆင္းရဲတဲ့ ဘဝမွာ အတူလက္တြဲခဲ့ၾကၿပီး မွ ခ်မ္းသာလာတဲ့ အခါ သူ႕ဘဝက က်ပန္း ပန္းရံအလုပ္ သမား ဘဝကေနစၿပီး တျဖည္းျဖည္း နံ သံလွ်က္ကိုင္ ပန္းရံဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

အဲ့ကေနတဆင့္ၿပီးတဆင့္ ကန္ထရိုက္ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္လာရာက တျဖည္းျဖည္း နဲ႕ .. အိမ္ၿခံေျမ ကုမၼဏီမွာရွယ္ရာေတြဝင္ရာက ..ခုဆိုအိမ္ၿခံေျမ နဲ႕ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၼဏီ ပိုင္ရွင္ျဖစ္လာခဲ့ တယ္။

သူ႕ ကုမၼဏီ ဟာနာမည္ေတာ္ေတာ္ေလး ရေန ၿပီး အဲ့ဒီအရာဟာ သူ႕စိတ္ေတြ ကိုေျပာင္းလဲ လာေစခဲ့ေတာ့တယ္သူ႕ရဲ႕ ပန္ရံ အလုပ္သမားဘဝကတည္း ကႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူတူေပါင္းသင္း ေစာင့္ေလွ်ာက္လာခဲ့ေပးတဲ့ မယားဟာ ညိုညို ညွက္ညွက္ ပိန္ပိန္ ပါးပါးညိုေခ်ာ ေလးကေန ခုဆို ဝဝတုတ္တုတ္ မဲမဲ တူးတူး ႀကီး ျဖစ္လာတယ္။

အသားအေရ ေတြကလည္းႏုနယ္ေျပျပစ္ ရာကေနတေျဖးေျဖးၾကမ္းတမ္း ခက္ေထာ္ ယုံမကတေန႕တျခား တြန့္လိမ္ အေရးအေၾကာင္းထင္လာခဲ့တယ္ သူမ်ားမယားေခ်ာေခ်ာလွလွ ေတြ နဲ႕ ယွဥ္ယင္ ပုံဆိုးပန္းဆိုးျဖစ္ေနတဲ့ သူမယားကို တျဖည္းျဖည္း စိတ္ကုန္လာ ညီးေငြ႕လာခဲ့ေတာ့ တယ္။

ဒါေပမဲ့ သူ႕မယားအေၾကာင္းေတြးမိတိုင္း အတိတ္တုန္း က အတူတူ ပင္ပန္းဆင္းရဲ ခဲ့တာေတြ ကိုလဲေမ့မရခဲ့ဘူး..။ ဒါေပမဲ့သူ႕အေနနဲ႕သူမယား ရဲ႕ ႐ုပ္ရည္နဲ႕ခႏၱာကိုယ္ကို သီးမခံနိုင္တဲ့ အဆုံး စုံတြဲ ဘဝကိုေတာ္ေလာက္ၿပီလို႔ စဥ္းစားတယ္။

အမွန္ေတာ့ သူနဲ႕ပေရာပရီ ျဖစ္ၿပီး အေပးအယူ မွ်ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕ကုမၼဏီ ကအတြင္းေရးမွႉး မေလး ကို သူသေဘာက် ေနခဲ့တာပါ။

ဒါနဲ႕ သူ႕မိန္းမနာမည္ နဲ႕ ဘဏ္ စာအုပ္လုပ္ၿပီး သိန္း (၁၀၀၀) ထည့္ထားေပးတယ္ ၿပီးေတာ့ အိမ္တစ္လုံး လည္းဝယ္ ထားေပး ၿပီး သူ႕မိန္းမကိုလုံေလာက္ျပည့္စုံေအာင္ေထာက္ပံ့ေပးထား ခဲ့တယ္။

သူ႕အေနနဲ႕ တာဝန္မဲ့တဲ့ သူမျဖစ္ခ်င္တဲ့အတြက္ မယားျဖစ္သူ ရဲ႕ အနာဂါတ္အတြက္ ကိုႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ေပးထားခဲ့တယ္ …သူ႕မယားကိုအခက္မေတြ႕ေစခ်င္ဘူး ဒီလိုမွ မဟုတ္ယင္သူ႕စိတ္ ထဲေကာင္းမွာ လိပ္ျပာလုံ မွာ မဟုတ္ဘူး။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႕အစီ အစဥ္ေတြ ကို သူ႕မိန္းမကိုေျပာျပ လိုက္တယ္ ..သူမဟာ သူ႕ရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ နဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကိုရိုရိုက်ိဳးက်ိဳး နဲ႕ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္နားေထာင္ေပးတယ္။

သတ္မွတ္ ထားတဲ့ ေန႕ ေရာက္ေတာ့ သူ႕မိန္းမကို အိမ္ဂရမ္ နဲ႕ စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြ ဘဏ္စာအုပ္ေတြကိုလြဲေပး ၿပီး ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္လက္တြဲလာတဲ့ ဘဝကိုအဆုံးသတ္လိုက္ၿပီး အလုပ္႐ုံးခန္းဆီ ကို ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္ ……… တမနက္လုံးသူ စိတ္ေတြ ဂဏွာမၿငိမ္ဘူးေန႕လည္ ခင္းက်ေတာ့သူ အိမ္ျပန္လာေတာ့ သူမိန္းမလည္းထြက္သြားခဲ့ၿပီ။

သူမဟာ သူဝယ္ထားေပးတဲ့ အိမ္ေသာ့ နဲ႕ အိမ္ဂရမ္ ေတြဘဏ္ စာအုပ္ေတြကို သူ႕အိပ္ယာေဘးမွာ ခ်ထားေပးခဲ့တယ္ အဲ့ေအာက္မွာသူမေရးထားတဲ့စာတစ္ေစာင္လည္း ရွိေနတယ္။

ကြၽန္မျပန္ သြားၿပီ..။ေနာ္ အေမတို႔ ႐ြာကို ပဲျပန္မွာပါ.ရွင့္ရွာထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ အိမ္ေတြ ကြၽန္မအတြက္မလိုအပ္လို႔ျပန္ထားခဲ့ လိုက္တယ္။.အေမတို႔ ဆီမွာ ကြၽန္မအတြက္အကုန္ရွိတာပဲ။

အဝတ္အစား ေတြ အိပ္ရာခင္း နဲ႕ ၿခဳံေစာင္အထူေတြကြၽန္မေလ်ာ္ ထားေပးခဲ့တယ္ အဝတ္ဘီရို ရဲ႕ ေအာက္ဆုံးထပ္ မွာ ထည့့္ထားတယ္။

ေအးတဲ့အခါ ယူၿခဳံဖို႔မေမ့နဲ႕ အုန္း..။

အဝတ္ေတြကို ခ်ိတ္နဲ႕ ခ်ိတ္ထား ေပးတယ္ ရွင့္ ရဲ႕ ေျခအိပ္ေတြ နဲ႕ ခါးပတ္ေတြ က ဘီရို အလယ္ထပ္ မွာေနာ္ အတြင္းခံေတြ လဲေလ်ာ္ထားၿပီး အဝတ္ဘီဒို ဘယ္ဖက္ကအံဆြဲ ထဲမွာ လိပ္ၿပီးစီထားတယ္ေနာ္။

ကြၽန္မမရွိေတာ့ ေပမဲ့ ဆရာေပး ထားတဲ့ အစာ အိမ္ေဆး ေတြ ေသာက္ဖို႔မေမ့နဲ႕အုန္း.။ေနာက္တစ္ခု ရွင္က အိမ္ေသာ့ခဏခဏေမ့တတ္ က်ေပ်ာက္တတ္လို႔ ကြၽန္မေသာ့အပိုေတြ လုပ္ထားၿပီး ၿခံေစာင့္ဦးေလးႀကီးအိမ္မွာအပ္ထားေပးတယ္ေနာ္။

မနက္အလုပ္သြားခါနီးရင္ အိပ္ရာေခါင္းရင္းက ျပတင္းေပါက္ ကိုပိတ္သြားဖို႔မေမ့နဲ ့အုန္း မိုး႐ြာ လို႔မိုးပက္ရင္ အိပ္ရာေတြ စို႐ြဲကုန္မယ္။

ကြၽန္မရွင္ႀကိဳက္တဲ့ ဆိတ္သားေျခာက္ နဲ႕ ဝက္သားေျခာက္ေနတစ္လွမ္း သားေတြ ၄, ၅ ပိသာေလာက္ လုပ္ထားၿပီး ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာ အိပ္နဲ႕ထည့္ထား ခဲ့တယ္ စားခ်င္တဲ့အခါဆီအိုးေလးတည္ၿပီးေက်ာ္ စားလိုက္ယုံပဲ ၿပီးေတာ့ဟင္းခ်ိဳမုန့္မပါ ပဲ႐ြာကဆုံဆီသန့္ေတြနဲ႕ ေၾကာ္

ထားတဲ့ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ပုလင္းေတြလဲ ေၾကာင္အိမ္ ဒုတိယအဆင့္မွာ ရွိတယ္။တင့္ေဆြ တို႔ နဲ႕ ဘီယာျမည္းမျပစ္ လိုက္နဲ႕အုန္း။သူမေရးထားတဲ့စာလုံးေတြ က ေၾကာင္ျခစ္ ထားသလိုပဲ မညီမညာနဲ႕ လက္ေရးကလဲစုတ္ျပတ္သတ္ေနတာပဲ ဒါေပမဲ့ စာလုံးတိုင္းဟာသူမရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္ထားအမွန္ ေတြဆိုတာ သူခံစားမိ ေလတိုင္း ႏွလုံးသားထဲမွာ တစစ္စစ္နဲ႕နာက်င္လာတယ္။

သူ ေၾကာင္အိမ္ ထဲ ကဘာလေခ်ာင္ ပုလင္းေတြထုတ္ၾကည့္ၿပီး… သူသာမာန္ဆင္းရဲသားငမြဲေလး ဘဝလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္၂၀ကတုန္းကသူ႕ကိုဒီလို ပဲ ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ေတြ ေၾကာ္ေကြၽး ခဲ့တုန္းက သူ ေပ်ာ္႐ြင္ၾကည္ႏူးခဲ့ရဖူးတယ္ အဲ့ဒီတုန္းက ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ သူမကိုေပ်ာ္႐ြင္ေအာင္ထားရ မယ္လို႔ သူ႕ကိုယ္ သူဂတိ ေပးခဲ့ဖူးတယ္။

သူခ်က္ခ်င္းပဲ ကားေမာင္းထြက္ၿပီးသူ႕မိန္းမကိုလိုက္ရွာတယ္ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကားဂိတ္ မွာ သူ႕မိန္းမကို ေတြ႕တယ္ သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးလဲေခြၽးေတြ႐ြဲ နစ္ေနတာပဲ။သူ …မိန္းမကို

ေဒါသနဲ႕လွမ္းေအာ္တယ္ ..နင္က ဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ ငါအခု အလုပ္ကျပန္လာတာ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းလာတာထမင္းေတာင္မစားရေသးဘူး အိမ္ရွင္မတာဝန္ဆိုတာ ဒီလိုပဲ လင္ကို ပစ္ထား ရသလား ? ငါနဲ႕ခုခ်က္ခ်င္း အိမ္ျပန္လိုက္ခဲ့ …။

သူ႕ဇနီး လည္း မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာ ယင္း ထိုင္ရာကထၿပီး သူ႕ေနာက္ကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ပဲလိုက္လာ ခဲ့ေတာ့တယ္ သူမမ်က္နာမွာလည္း မ်က္ရည္စေတြ နဲ႕ ..ၿပဳံးလာတယ္သူမမသိတာက သူ႕ေရွ႕ကစိုက္စိုက္ နဲ႕ေလ်ာက္ေနနဲ႕ သူေယာက္်ား ရဲ႕ပါးမွာမ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။

ေစာေစာက ကားဂိတ္ကိုသူ ကားေမာင္းလာေတာ့လမ္းမွာ တစ္လမ္းလုံးသူစိုးရိမ္လာတာ သူမကိုျပန္ရွာ လို႔မေတြ႕ေတာ့ မွာကိုပဲအရမ္းေၾကာက္ေနခဲ့တာပါ သူဟာ သူ႕ကိုယ္သူႀကိမ္ဆဲမိတယ္ ဘာလို အဲ့ေလာက္ေတာင္ အသုံးမက်တာလဲ ဘာမဟုတ္တဲ့ တစ္ျခားမိန္းမလွတာေလး နဲ႕ပဲ သူ႕ ကို

သိပ္ခ်စ္သိပ္ရိုေသၿပီး သူနဲ႕အတူ ေအးအတူပူအမွ် ႏွစ္ေပါင္း၂၀ေက်ာ္ အပင္ပန္းအဆင္းရဲ အတူတူခံလာတဲ့မိန္းမကိုပစ္ပယ္ဖို႔ စဥ္းစားမိရတာလဲ ေပါ့ တကယ္ဆို သူမဟာ သူ႕ဘဝရဲ႕ ခြဲခြာမရတဲ့ ဘဝအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုပါပဲ ဆိုတာသူနားလည္သြားပါၿပီ။

ေပ်ာ္႐ြင္မႈ႕ဆိုတာ ဘဏ္စာအုပ္ထဲက ေငြေၾကးပမာဏေပၚမွာ မမူတည္ပါဘူး ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူရဲ႕အၿပဳံးေပၚမွာတာမူတည္တာပါလြပ္လပ္မႈ႕ဆိုတာ လူတိုင္း အတြက္ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ကသာေ႐ြးခ်ယ္မလားဆိုတာ မူတည္သြားတာပါ။

Credit