စီးပွားရေးမှာ သိပ်အားကျရတဲ့သူတယောက်ရှိတယ်သူပြောဖူးတဲ့ စကားတစ်ခု လူတစ်ယောက်က တစ်လ ဝင်ငွေ ၁သိန်းရတယ် ဆိုပါတော့
တစ်လ ကို ၅သောင်းသုံးတယ် သူ တစ်လ ဝင်ငွေ ၅သောင်းပဲ ရတော့တဲ့အခါ ဘာလုပ်မလဲတဲ့
ကိုယ်ထင်ခဲ့တာအသုံးစရိတ်ကို တဝက်လျှော့သုံးမယ်ပေါ့ သူ ရယ်တယ်…
အဲ့လိုတွေးရင် သူဌေးမဖြစ်တော့ဘူးတစ်လကို ၅ သောင်း အသုံးစားရိတ်ရှိနေရင် ငါအမြဲ ဒီလိုသုံးနိုင်အောင် ဘယ်လိုရှာရမလဲတွေးရတယ်…။
လျှော့သုံးဖို့ထက် တိုးရှာနိုင်အောင် လုပ်လေတဲ့…။
စောစောကပြောတော့ ဝင်ငွေကတဝက်ကျသွားတာဆိုလို့ ပြန်မေးတော့သူ ထပ်ရယ်တယ်…။
ဒီစီးပွားက ငွေဝင်နည်းရင် အခြားတစ်ခုကိုရအောင်ကြံပေါ့အချိန်တိုင်း ကြံစည်နေရမှာပဲလေ…
လူဆိုတာ မွေးစကနေ သေသည်အထိပြေးလမ်းပေါ်မှာ ပြေးနေသလိုပဲ…
ပူလောင်လိုက်တာ မညည်းနဲ့အေးချမ်းချင် တရားရိပ်ခိုလိုက်တဲ့…။
အဲ့ဒီလူဟာ အသက် ၂၃ နှစ်မှာ စက်လှေအစီး ၈၀ ပိုင်တဲ့ Company ရဲ့ Director ဖြစ်နေပြီ…။
သူငယ်ငယ်က သူ့မိသားစုကစက်လှေ ၁ စီးထဲနဲ့ ငါးဖမ်းလုပ်ငန်းလုပ်ခဲ့သူတွေ သူ့ဘဝမှာ ရုပ်ရှင်ရုံလဲ မသိဘူး ပန်းခြံလဲ မသိဘူး အချစ်ကိုလဲ ဦးစားမပေးခဲ့ဘူး
အလုပ်ချိန် ချစ်သူကို သတိရမိရင်တောင် မင်းကြောင့် ငါ အာရုံစိုက်မရဖြစ်တယ်ကွ ဆိုပြီးလှမ်းဆဲတတ်တဲ့သူမျိုး
သူ့မှာလူငယ်ဘဝလဲ ဆုံးရှုံးတယ် ပျော်စရာဆိုတာ မရှိသလောက်ပဲ ဒီလို နေရတာ ပျော်ရဲ့လား?
ဘဝက ဘာအဓိပ္ပါယ်ရှိမလဲ ကိုယ်မေးတော့အနည်းဆုံးတော့ ကိုယ့်ညီတွေကို နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းထားနိုင်တယ်
ဆင်းရဲသူတွေကို ပေးနိုင်လှူနိုင်တယ်မကျန်းမာတဲ့အခါ ကုနိုင်တယ် ဆွေမျိုးတွေကို ထောက်ပံ့နိုင်တယ် တစ်နေ့ သားသမီးရှိလာရင် ပြည့်စုံမှုပေးနိုင်တယ်လေ
ငွေမရှိပဲ ငယ်ဘဝကိုပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပျော်နေခဲ့မယ်ဆို အတ္တကြီးရာ ကျတာပေါ့တဲ့…
ဘဝမှာ တခုပဲရမယ်အောင်မြင်မှုလား အေးချမ်းမှုလား နှစ်ခုလုံးလိုချင်လို့တော့ မရဘူး
ကြာလာလေ သဘောပေါက်လာလေပဲထမင်းကြမ်းကို ယပ်ခပ်စားရတာ ပြဿနာမဟုတ်ပေမယ့်
ကိုယ်ချစ်တဲ့သူတွေ မပြည့်မစုံဖြစ်တာ ထိုင်ကြည့်ရတဲ့အခါတော့ အတော့်ကို နာကျင်ရတယ်…။
သူများစားရင် ကျွေးချင်တယ်သူများဝတ်ရင် ဆင်ချင်တယ်သူများပေးရင် ကိုယ်လဲပေးချင်တယ်…။
ဒါဟာ လောဘ ဆိုရင် ဟုတ်တယ် ကျနော် သိပ်လောဘကြီးတာ…။
Original writer
စီးပှားရေးမှာ သိပျအားကရြတဲ့သူတယောကျရှိတယျသူပွောဖူးတဲ့ စကားတဈခု လူတဈယောကျက တဈလ ဝငျငှေ ၁သိနျးရတယျ ဆိုပါတော့
တဈလ ကို ၅သောငျးသုံးတယျ သူ တဈလ ဝငျငှေ ၅သောငျးပဲ ရတော့တဲ့အခါ ဘာလုပျမလဲတဲ့
ကိုယျထငျခဲ့တာအသုံးစရိတျကို တဝကျလြှော့သုံးမယျပေါ့ သူ ရယျတယျ…
အဲ့လိုတှေးရငျ သူဌေးမဖွဈတော့ဘူးတဈလကို ၅ သောငျး အသုံးစားရိတျရှိနရေငျ ငါအမွဲ ဒီလိုသုံးနိုငျအောငျ ဘယျလိုရှာရမလဲတှေးရတယျ…။
လြှော့သုံးဖို့ထကျ တိုးရှာနိုငျအောငျ လုပျလတေဲ့…။
စောစောကပွောတော့ ဝငျငှကေတဝကျကသြှားတာဆိုလို့ ပွနျမေးတော့သူ ထပျရယျတယျ…။
ဒီစီးပှားက ငှဝေငျနညျးရငျ အခွားတဈခုကိုရအောငျကွံပေါ့အခြိနျတိုငျး ကွံစညျနရေမှာပဲလေ…
လူဆိုတာ မှေးစကနေ သသေညျအထိပွေးလမျးပေါျမှာ ပွေးနသေလိုပဲ…
ပူလောငျလိုကျတာ မညညျးနဲ့အေးခမြျးခငြျ တရားရိပျခိုလိုကျတဲ့…။
အဲ့ဒီလူဟာ အသကျ ၂၃ နှဈမှာ စကျလှအေစီး ၈၀ ပိုငျတဲ့ Company ရဲ့ Director ဖွဈနပွေီ…။
သူငယျငယျက သူ့မိသားစုကစကျလှေ ၁ စီးထဲနဲ့ ငါးဖမျးလုပျငနျးလုပျခဲ့သူတှေ သူ့ဘဝမှာ ရုပျရှငျရုံလဲ မသိဘူး ပနျးခွံလဲ မသိဘူး အခစြျကိုလဲ ဦးစားမပေးခဲ့ဘူး
အလုပျခြိနျ ခစြျသူကို သတိရမိရငျတောငျ မငျးကွောင့ျ ငါ အာရုံစိုကျမရဖွဈတယျကှ ဆိုပွီးလှမျးဆဲတတျတဲ့သူမြိုး
သူ့မှာလူငယျဘဝလဲ ဆုံးရှုံးတယျ ပြောျစရာဆိုတာ မရှိသလောကျပဲ ဒီလို နရေတာ ပြောျရဲ့လား?
ဘဝက ဘာအဓိပ်ပါယျရှိမလဲ ကိုယျမေးတော့အနညျးဆုံးတော့ ကိုယ့ျညီတှကေို နိုငျငံခွားမှာ ကြောငျးထားနိုငျတယျ
ဆငျးရဲသူတှကေို ပေးနိုငျလှူနိုငျတယျမကနြျးမာတဲ့အခါ ကုနိုငျတယျ ဆှမြေိုးတှကေို ထောကျပံ့နိုငျတယျ တဈနေ့ သားသမီးရှိလာရငျ ပွည့ျစုံမှုပေးနိုငျတယျလေ
ငှမေရှိပဲ ငယျဘဝကိုပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြောျနခေဲ့မယျဆို အတ်တကွီးရာ ကတြာပေါ့တဲ့…
ဘဝမှာ တခုပဲရမယျအောငျမွငျမှုလား အေးခမြျးမှုလား နှဈခုလုံးလိုခငြျလို့တော့ မရဘူး
ကွာလာလေ သဘောပေါကျလာလပေဲထမငျးကွမျးကို ယပျခပျစားရတာ ပွူနာမဟုတျပမေယ့ျ
ကိုယျခစြျတဲ့သူတှေ မပွည့ျမစုံဖွဈတာ ထိုငျကွည့ျရတဲ့အခါတော့ အတော့ျကို နာကငြျရတယျ…။
သူမြားစားရငျ ကြှေးခငြျတယျသူမြားဝတျရငျ ဆငျခငြျတယျသူမြားပေးရငျ ကိုယျလဲပေးခငြျတယျ…။
ဒါဟာ လောဘ ဆိုရငျ ဟုတျတယျ ကနြောျ သိပျလောဘကွီးတာ…။
Original writer
Leave a Reply